Portretrecht

kind_fotocamera Portretrecht. Voor een fotograaf en een communicatiemedewerker is dat geen loos begrip. We vragen dan ook consequent vooraf aan mensen of ze geportretteerd willen worden. Niet goed voor de spontaniteit, wel goed voor ons geweten. Zonder informed consent geen foto.
Aan dit principe gaat het merendeel van de Iraniërs die ons pad kruisen echter sans gène voorbij. We worden door wildvreemden gefotografeerd en gefilmd.

 

Uit deurgaten en met mobiele telefoons door de raampjes van voorbijrijdende wagens. Soms stappen mensen uit hun auto, posteren zich voor onze fiets zodat we man_videocamera wel moeten stoppen, springen in fotohouding – al dan niet met een arm om ons heen - en rijden weer verder. Een zeldzame keer verloopt het wat subtieler: de persoon doet alsof hij een berg of bloem wil trekken en op het ogenblik dat we hem naderen, zwenkt het fototoestel onze kant uit. Eén man presteerde het drie keer, telkens met een paar honderd meter tussen, zijn auto te parkeren en vanuit verschillende hoeken foto’s van ons te maken. Ik verstopte mijn gezicht onder de zonneklep om de hardnekkige paparazzo tegen te werken maar hij gaf niet op. Hardnekkigheid lijkt een nationale karaktertrek in Iran. Meestal laten we gewoon begaan. Zeker als ze het vriendelijk vragen en ‘I love you’ zeggen.
vrouw_videocameraSoms moeten we ook een actief nummertje op voeren. Het gaat zo: vader en zoon stappen uit hun auto. Vader vraagt in het Engels waar we vandaan komen en hoe het met ons gaat. Wij antwoorden beleefd, waarop zoonlief de filmcamera uit de koffer haalt en we de hele conversatie opnieuw moeten doen, terwijl het rode lampje brandt. ‘Goodbye’ zeggen vader en zoon en ze rijden weer voort. 
We voelen ons circusaapjes op een fietsje en wachten op de eerste apennootjes die ons toegegooid zullen worden. Ondertussen voeren we braaf kunstjes op.  Er is ook nog een variant op de foto: onze handtekening. In Anaylu komt een vrouw met een boek op ons af. Of we alstublieft onze handtekening in haar boek willen zetten. No problem. Ik onderteken in mijn zwierigste schrift: ‘Eddy Wally’.