Image of days (in Iran)
In spite of people’s nonsense
Towards my eye but
Not passing thing without heartache
I drawing image of days
For recollection of it!
(Uit My House is Cloudy (vertaald uit het Farsi) van Nima Youshij – dichtbundel gekregen in de Arasvallei)
De fotograaf maakte letterlijk vele images of days in Iran. Ik moet het hebben van de beelden in mijn hoofd (een mozaïek zonder veel artistieke ambitie), for recollection of it. Fietsen door Noord-West Iran was een beklijvende, bij wijlen compleet crazy maar uitermate opwindende ervaring. De eerste weken dobberden we rond op een vlot van vervreemding en we hebben moeten leren onze autonomie los te laten, maar taking life the easy way, daar hebben we later nog de tijd voor, inch’allah. Wat maakt Iran zo onvergetelijk?
De Iraniërs: vriendelijk, gastvrij, eigenzinnig, nieuwsgierig, intellectueel, hartelijk, trots, poëtisch. Uitzonderlijk. Maar er is nog meer: verkeerschaos, op de thee bij de soldaten, gigantische beklimmingen, een stalker op een motorfiets, op het tapijt bij lieve mensen thuis, pistaches en walnoten, honderden keren de what is your country vraag, softijsjes, grootse natuur in de valleien, groene pruimen, warm brood met geitenkaas, fluogroene rijstvelden, Farsi-only gesprekken, in cellofaan ingepakte stoelen, felle middagzon op onze ingepakte huid, welcome to Iran, starende blikken, toeterende trucks, zo vaak gefilmd worden dat we zelfs nooit gemerkt hebben dat een televisieploeg ons filmde zodat we zonder het te weten op het nationale nieuws zijn geweest, melancholie, betoverende, sexy ogen, onbegrijpelijke verkeersborden, oude en nieuwe dreigingen, spierwitte lichamen met verbrande neuzen, onweer boven kleine steegjes die langs de berg omhoog kruipen, lemen dorpen, kleurrijke vrouwen op de velden en elegante, zwarte chadors in de stad, droevige mensen, geëpileerde wenkbrauwen en geopereerde neuzen, kamperen in de boomgaard van een hammam, opstandige mensen, gecensureerde familiefoto’s als go-between, liegen over ons salaris, getrakteerd worden over and over again, smog, kiwibomen, stinkende WC’s, felblauwe rivier en grijze zee, bedelende Koerdische kindjes, warme koekjes, politieke verwarring, Armeense kerken en kasteelruïnes, nylonkousen aan de douchekraan, gekopieerde software, ‘douchen’ met de toiletslang, uitlaatgassen,… ontroering.
Vermeldde ik de betoverende ogen al? Alleen te beschrijven in stationsromanstaal.
