De schoenpoetsenbakker
Eergisteren. Istanbul blijkt een prachtige stad, alwaar we door steile steegjes struinen (bemerk de al even prachtige alliteratie). Een schoenpoetser wandelt ons tegemoet. Vreemd. Hij spreekt ons niet aan. Normaliter moet je alle moeite van de wereld doen om aan die mannen te ontsnappen. Misschien zit zijn shift er op? Misschien zien we er - zelfs voor een schoenpoetser - te shabby uit in onze bergbottinen en trekking trousers?
Ongeveer wanneer hij ons passeert laat de arme drommel een borstel vallen. Keurig opgevoed als we zijn, maken we hem daarop attent. De man is overgelukkig dat we hem op zijn verloren materiaal wijzen. Hij keert op zijn stappen terug, en bedankt ons met uitgestoken hand. Hij wil ons bedanken... of zo lijkt het althans... met een schoenpoetsbeurt. Maar we zijn in a hurry, en schoenpoetsers blijven schoenpoetsers, after all. Hardnekkiger dan een vlieg in een pot stroop.
Dus bedanken we in steeds grotere gradaties (de alliteraties zijn in solden vandaag) van resolutie de steeds meer aandringende schoenpoetser.
Een beetje verder gaat ons plots een lichtje op: zou het tafereeltje doorgestoken kaart zijn? Zou de goede man zijn borstel opzettelijk laten vallen hebben? Neen, we zien spoken, teveel CSI gezien en te achterdochtig geworden door een ver verleden in de financiële sector.
Vandaag... Een ander deel van Istanbul. Een andere schoenpoetser. We wandelen een slingerend steil straatje op. Verderop zit een andere schoenpoetser in een deurgat. Wanneer we op ongeveer 50 meter verwijderd zijn, veert hij recht, en wandelt, schijnbaar achteloos, in onze richting. Om ter hoogte van ons warempel... Een borstel te verliezen. Onhandige mannen, die schoenpoetsers hier. We doen een testje, en behalve een onderdrukt 'oeps', tegen elkaar gefluisterd, zeggen en doen we niets. We wandelen gewoon verder. Hieraan heeft onze vriend zich duidelijk niet verwacht. Hij herpakt zich echter, doet alsof hij toch iets gehoord heeft en begint ons opnieuw uitgebreid te bedanken...
We maken ons uit de voeten, zo snel onze ongepoetste schoenen ons dragen kunnen.
