De Safety & Security oefening
De eerste ‘safety and security drill’ die ik mee maak, begint in de ‘crew mess’, waar ik normaal gezien niet kom. En ik begrijp waarom. Om aandacht te krijgen voor de levensreddende maatregelen, had de Safety Officer vandaag minstens roze struisvogelveren in zijn achterwerk moeten hebben. Hoewel The Passenger discreet in een hoekje gekropen is, zijn alle ogen op haar gericht. The Passenger is nog de enige die aandachtig naar de veiligheidsinstructies luistert, waardoor de veiligheidsofficier op zijn beurt nerveus wordt en de veiligheidsmaatregelen door elkaar begint te haspelen. Great, bedenk ik - ik mag cliché uitdrukkingen tegenwoordig graag in het Engels bedenken - in geval van nood zal niemand weten wat te doen en het zal mijn schuld zijn.
Maar ik onderschat de Safety Officer. Na de noodoefening geeft hij nog instructies mee in het geval we door een militair schip bevrijd zouden worden: als je foto’s wil maken van het piratenschip, gebruik geen flitslicht want dat zou door de militairen gezien kunnen worden als een schot uit een wapen. Hierbij fixeert hij de Nikon D90 van de fotograaf die rond mijn hals hangt.
Ik beloof plechtig in geval van nood de flash niet te gebruiken. De kans dat ik, na een kaping en een militaire interventie, zelf nog batterij genoeg zou hebben om überhaupt op de ontspanknop te drukken, lijkt me bijzonder klein.
Mijn taken in geval van noodalarm (zeven korte en een lange biep) zijn beperkt. Ik moet zo snel mogelijk naar mijn cabine gaan en daar wachten op de Chief Cook. Die moet mij als het een ‘security noodgeval’ is naar het Muster Deck brengen, waar de reddingsboot ligt en naar de kwartieren van de Chief Engineer als het een ‘safety noodgeval’ is, zoals een piratenaanval. Daar moet ik weg van de wanden blijven en wachten op instructies van de kapitein. Tijdens de oefening weet ik weer waarom ik zo dol ben op Chef Kok’s. In plaats van mij eerst naar mijn cabine op de zesde verdieping te sturen en dan weer naar beneden te halen, fluistert hij mij toe dat we ook kunnen doen alsof. Het deel waarop we ons beide moe hollen op de eindeloze trappen slaan we over en hij brengt mij rechtstreeks naar de plaats van de afspraak een paar meter verder. Deal.
’s Avonds krijg ik een extra ijskoffie met vanille ijs en slagroom toegestopt en ik bedenk dat veiligheid in de eerste plaats het deskundig uitkiezen van bondgenoten is.
